افزایش بهانه گیریهای برخی افراد مثلا سیاست پیشه ، آن هم  در اواخر عمر دولت نشان از نا شکیبایی وبیشتر عوام بودن بسیاری از تریبونداران  بی بصیرت حاضر در عرصه سیاسی دارد
چرا که با تزدیک شدن پایان کار دولت دهم انگار صبر و تحمل این مدعیان بی تقوای سیاسی  هم دیگر بسر آمده است و با وجود در پیش بودن انتخاباتی حساس وسرنوشت ساز ، فضای کشور را از گفتمانی آلوده به هواهای نفسانی مشمئز کننده کرده اند
بازتاب سخنان برخی صاحب منصبان در رسانه های اینترنتی  که از کینه ها ونفرتهای خارج از گفتمان سیاست دینی حکایت دارد هرتماشاگر  صاحب خردی را دراین  میهن اسلامی دچار بهت وحیرت می کند که با این جلوداران بی تحمل آیا میتوان ره به مقصد برد ؟!
 بسیاری از مردم با رای به نو شدن تعداد زیادی ازصاحبان کرسی مجلس شورای اسلامی   به اصلاح وضع گدشته ودعواهای خانه برکن و  بیهوده قوا امید فراوانی  داشتند   ولی انگار بازماندگان ادوار گذشته بیش از پیش براین نو واردان سلطه داشته و آنها را در پی هواهای خویش می کشانند
به نظر میرسد در تحریم رسانه ای دولت بی مسئولیتهای در قوه مجریه عرصه را برای تاخت وتاز سیاسی فراهم دیده وهمه ارکان نظام را در این تک تازیها به لرزه در آورده اند تو گویی مسئولیتشان در مسابقه ی چوب حراج زدن بر منافع ملی وکیان نظام است  و در جهت اثبات وجود مادی پرستشان  خود گویم و خود خندم عجب مرد هنرمندم  را سر لوحه کار  خود قرار داده اند تا همه آبروی نظام را به سخره گیرند این صاحبان کرسی  با وجود همه مشکلات اقتصادی مترصدند تا  کوچکترین حرکت دولت در چارچوب اختیاراتش را نیز  عوام فریبانه زیر سوال و به تیغ تحریف و تخریب کشند
این درحالیست که کشور بیش از هر زمان دیگر به اتحاد و همبستگی همه آحاد  به ویژه  صاحب منصبانی که مردم  به امید اداره کشور به آنها مسئولیت سپرده اند  نیاز دارد ولی برخی از این افراد  به گونه ای تلاش میکنند که انگار دولت جزیره ای جدا از این نظام ومردم است  وتنها مسئولیت آنان چوب لای چرخ دولت کردن وبر زمین زدن این دولت است ……